Backfocus, deel 2
AF Microadjustment

Zoals al aangehaald kan in sommige camera's het probleem opgelost worden. Met andere bestaat die optie niet en moet je je tot een specialist wenden. Neem in dat geval je opnames mee zodat degene die er aan gaat werken weet wat hij (of zij) volgens jou op moet lossen. Maar met sommige camera's kunnen we het probleem zelf aanpakken. De optie heet AF-fijnafstelling of AF Micro Adjustment en vinden we op de betere (prosumer) camera's:

Om de instelling te veranderen moeten we eerst een vraag beantwoorden: is het de camera of gaat het om het objectief. Die vraag beantwoorden we het makkelijkst met een ander objectief. Als we de test herhalen en de focusproblemen blijven hetzelfde is het waarschijnlijk de camera en als je een andere afwijking krijgt kun je beter aannemen dat het gerelateerd is aan het objectief. Ik heb hier een voorbeeld van de instelling op de Canon EOS 7D

Wat de waardes -20 tot +20 te betekenen hebben wordt door Canon niet duidelijk verklaard maar het is in ieder geval een 40-tal stappen waarmee je elke lens af zou moeten kunnen stellen. Er is in ieder geval geen samenhang met de meetlat op de testpagina. Het instellen is een kwestie van proberen. Zoals je kunt zien herkent de camera het objectief. Die herkenning komt van informatie die in de camera is gezet voor lenscorrectie (donkere hoeken). Je ziet ook op de schaal links de camera en rechts een bergje. De logische en juiste conclusie is dat je het scherpstelpunt in die richting verplaatst. In dit geval de Back Focus met 5 punten verminderd. De '5' rechtsboven heeft daar niets mee te maken en betreft het aantal objectieven waarvoor correcties zijn ingevoerd. Na correctie maken we opnieuw een foto en dit zou het resultaat kunnen zijn.

Voor dit voorbeeld heb ik een objectief genomen met een groter diafragmagetal en weinig beeldproblemen. Door het diafragma van f/1,4 is het veel duidelijker te zien hoe de scherptediepte verloopt. Vanaf 30mm valt de scherpte weg waarbij 80mm redelijk onleesbaar begint te worden en in dit geval netjes symmetrisch naar voor en achter. Top in orde zou je denken maar dat is niet helemaal waar. In feite heb ik namelijk een lichte vorm van front focussing ingesteld.

Als we met een objectief scherpstellen in punt b convergeren alle stralen in dat punt. We hebben echter in het Autofocusverhaal gezien dat dit punt een zekere grote kan hebben om door ons nog scherp waargenomen te worden. Stel dat punt b deze zekere grootte e heeft dan kunnen we een tweetal nieuwe punten door punt B construeren: punt c en punt d. Dit is een weergave van de scherptediepte. Alles tussen c en d wordt 'scherp' weergegeven. Maar zoals je ziet ligt punt c dichter bij b dan punt d. Dat scheelt zo'n 20% want lijnen die convergeren in c komen van een punt C dat dichter bij A ligt dan het punt B dat convergeert in b. En evenzo ligt het punt D waarvan de lijnen convergeren in d verder weg dan het punt B. De diameter van b is voor het bepalen van c en d gelijk maar de hoek van d (roze) is kleiner dan die van c (oranje). Voor onze Back Focus kaart betekent het dat als we precies scherp stellen op b we dus minder scherptediepte aan de voorkant zouden moeten hebben dan aan de achterkant.

We moeten er dus rekening mee houden dat het scherpstelpunt zich niet in het midden van het gebied bevind dat we als scherp ervaren. De beste optie is om het scherptelpunt zo ver naar achter te verleggen dat het focuspunt nog net goed of voldoende scherp is. Dit gaat met proberen en zal ook afhangen van wat je met een specifiek objectief gaat doen. Het nut van de testkaart is dat je wel goed kunt zien wat er veranderd. Maa als het ven kan opnames van verschillende instellingen en bewaar die foto's waarbij je in de metadata kunt zetten van welk objectief en met welke instelling de foto genomen is. Als je alle objectieven gehad hebt en de gewenste instelling door hebt kunnen voeren zou je meer plezier van je autofocus moeten hebben.